Kalverpoldernieuws 2020, editie 2/3

Een bewogen eerste halfjaar

Na een rustige start van dit kalenderjaar, met de maanden januari en februari, zijn we vanaf halverwege maart in een bewogen periode terechtgekomen.
Natuurlijk betekende de uitbraak van het Coronavirus ook voor Stichting Kalverpolder een onmiddellijke stop van alle activiteiten.
Maar bovenal heeft het plotselinge overlijden van 2 van onze actieve vrijwilligers, Piet Cordes en Jos van der Valk, ons diep geraakt.
Daarnaast ontvingen wij ook bericht dat oud- vrijwilliger Gerard Groot, na een lange ziekteperiode, op 73-jarige leeftijd is overleden.
Door de maatregelen tijdens de Coronacrisis zijn wij nauwelijks in staat geweest om op gepaste wijze afscheid van hen te nemen en te gedenken.

In Memoriam Jos van der Valk

Op 21 april jl. is Jos van der Valk, zeer kort na de constatering van een ongeneselijke ziekte, op 76- jarige leeftijd overleden.
Jos heeft zich in november 2014 aangemeld bij Stichting Kalverpolder. Als bewoner van Haaldersbroek was hij dus ‘ingeland’ in de Kalverpolder en het vrijwilligerswerk in de natuur sprak hem al langer aan.
Maar dat kon niet eerder dan 2014 omdat Jos nog tot zijn 70e heeft gewerkt als rechter.
Maar sindsdien was hij een vaste waarde in ons vrijwilligerscorps, waarbij zijn rustige natuur en grote inzet hem kenmerkten. Het werk voor de Kalverpolder werd echter af en toe voor wat langere periodes onderbroken. Enerzijds omdat Jos er graag voor een wandel- of fietsreis op uit trok en anderzijds voor zijn vrijwilligerswerk bij de Beeldentuin in Zaandijk.
In de zomermaanden heeft hij zich meerdere jaren beziggehouden met het onderhoud en schilderen van de beelden.
Aan het eind van de zomer was Jos dan weer blij als hij in de Kalverpolder aan de slag kon en dan als gewaardeerd lid van de bramen-en bomengroep belast met het uitspitten van deze ongewenste flora.
Wij missen zijn bedachtzame aanwezigheid en wensen zijn familie veel sterkte met dit immense verlies.

In Memoriam Piet Cordes

Piet Cordes is op 27 april jl. onverwachts thuis overleden. Piet heeft helaas niet kunnen herstellen van een zware operatie die hij kort daarvoor had ondergaan. Hij was in januari 81 jaar geworden.
Zijn betekenis voor Stichting Kalverpolder kan eigenlijk niet in woorden worden uitgedrukt. Vanaf de eerste dag in september 2006 was Piet betrokken bij de totstandkoming en ontwikkeling van de stichting en nadien als enthousiast vrijwilliger. Met anderen vormde hij het fundament voor de ontwikkeling die Stichting Kalverpolder heeft kunnen doormaken.

Zijn rol hierin, vooral ook als positief ingestelde collega-vrijwilliger, kan niet onderschat worden. Naast het veldwerk heeft Piet, met name in de beginjaren, een groot aandeel gehad in de reconstructie en metamorfose van de Bunker.
De laatste jaren was Piet lid van de ’timmerploeg’. Het fysieke werk bij de constructie van hekwerken, carport, botenhuis e.d. beviel hem erg goed.

Daarnaast was Piet ook ‘sleutelbeheerder’ van onze stichting. Hij had ook letterlijk en figuurlijk overzicht over het verloop van de werkdag. Pas als iedereen weer ’s middags uit het veld teruggekeerd was kon alles op slot en zat het er voor hem ook weer op.
We gaan Piet, een baken van rust, sociaal betrokken en bovenal zijn markante humor, enorm missen. Er zal een blijvende leegte worden gevoeld.
We wensen Mieke alle kracht toe om het verlies van haar ‘rots in de branding’ te verwerken.

de corona maatregelen en ons werk

Hoewel het nieuws begin maart natuurlijk al bol stond over het coronavirus hebben wij op dinsdag 10 maart nog ‘niets vermoedend’ gewerkt. Het was onze laatste standaard werkdag vóór het broedvogelseizoen.
Maar op vrijdag 13 maart stond nog de NL Doet dag in de planning. Voor deze landelijke ‘handen uit de mouwen’ dag hadden zich, naast onze eigen vrijwilligers, ca. 20 mensen aangemeld.
Dus een dag waarop nog volop gewerkt zou gaan worden! Er was al ‘voor’gemaaid, apparatuur stond nog in het veld, uitgespitte bomen moesten nog geruimd worden……maar, op woensdag 11 maart ontvingen we de aanwijzing van Staatsbosbeheer dat alle vrijwilligerswerkzaamheden per direct moesten worden gestopt en dat we feitelijk geen toegang meer hadden tot de Kalverpolder.

Dat was een hard gelag. Op dat moment wel te begrijpen, maar moeilijk te accepteren. Op zondag 15 maart ging heel Nederland én onze Kalverpolder in lockdown.
Het broedvogelseizoen (15 maart- 15 juni) wordt ieder jaar gebruikt om noodzakelijke onderhoudswerkzaamheden uit te voeren zoals: boten uit het water, schoonmaken en schilderen. Gereedschappen schoonmaken, onderhoud en service aan apparatuur (buitenboordmotoren, lastpakkers, tractor etc.), buitenterrein opruimen etc. etc.
Dat bleef nu allemaal onuitgevoerd en daar zaten we behoorlijk mee in ons maag. De landelijke ontwikkelingen en de uiteindelijke versoepelingen werden door ons nauwlettend gevolgd en dat leidde er uiteindelijk toe dat wij, in goed overleg met Staatsbosbeheer, vanaf 1 juni in kleine groepjes (max 6) op meerdere dagen weer aan de slag konden.
Vanzelfsprekend met inachtneming van de SBB maatregelen, aangevuld met een eigen, op onze situatie afgestemd, protocol.
Met de inzet van onze vrijwilligersploeg wisten wij zo de achterstand behoorlijk weg te werken.

Een verdere landelijke versoepeling werd aangekondigd vanaf 15 juni, toevalligerwijs einde broedvogelseizoen!
Het door ons opgestelde protocol (kleinere groepen, 2 werkdagen per week, hygiëne maatregelen, gebruik bunker, etc.) werd door Staatsbosbeheer goedgekeurd, zodat we, met een zucht van verlichting, op dinsdag 16 juni onze beheerwerkzaamheden hebben hervat.
Overigens heeft géén van de ca. 50 vrijwilligers (tenslotte toch een ‘risicogroep’) de coronagriep gehad.

Afstel alle activiteiten

Direct gevolg van de corona-maatregelen was natuurlijk dat alle geplande extra activiteiten voor 2020 in onze polder moesten worden geannuleerd. Dit zijn o.a.:

De vogelvaartochten met leerlingen 2^e klas St. Michael College
De broedvogelinvetarisatie
De kinderboekenmarkt
De Open Dag (start nieuwe beheerseizoen)
De Kalverpolderwandeltocht
De Nacht van de Nacht
Vaartochten voor particuliere groepen

Botenhuis (bijna)helemaal klaar

In januari zijn de laatste werkzaamheden aan het vernieuwde botenhuis verricht en daarmee kon deze nieuwe parel weer in gebruik genomen worden.
Dit fraai staaltje werk is (op de fundatie na) volledig in eigen beheer door onze timmerploeg gerealiseerd.
Dus kunnen de veerboot en de Schele Hannes(boot) weer binnen aangelegd worden na het werk. Naast extra veiligheid hoeven deze boten op dinsdag- of donderdagochtendvroeg dus niet meer leeg gehoosd te worden!

Is het dan helemaal af? Bijna….alleen de verlichting nog.
De ‘officiële’ ingebruikname heeft door de C. crisis nog niet plaats kunnen vinden.
Vooralsnog bedanken wij Bredenhof Stichting en Stichting P.M. Duyvisfonds hartelijk voor de financiële steun om de bouw van het botenhuis te kunnen realiseren.

Status Schanszichtpad

**zicht vanaf de brug bij het Zaans museum**

Het Schanszichtpad is, tot verdriet van velen in de Zaanstreek, al ruim anderhalf jaar gesloten. De 4 houten bruggen in het pad verkeren in slechte staat en zijn onbetrouwbaar.
Door Staatsbosbeheer is direct een commissie in het leven geroepen waarin diverse betrokken organisaties zitting hebben.
Na een inventarisatie en kostenonderzoek is besloten dat de bruggen vervangen moeten worden om een optimale situatie voor de lange termijn te realiseren.
Er is een projectplan opgesteld waarin ook verbeterpunten zijn opgenomen die tevens leiden tot een positieve beleving van het pad.
Cruciaal hierbij is natuurlijk de financiering van de het project. Omdat eigenaar Staatsbosbeheer niet over financiële middelen beschikt worden nu subsidie- aanvragen voorbereid bij diverse instanties (w.o. Provincie NH, Recreatieschap).
Er wordt naar gestreefd om het pad in de loop van 2021 weer open te kunnen stellen.

Storm over Nederland én Kalverpolder

Met uitzondering van het broedvogelseizoen werken wij jaarrond iedere dinsdag (en tegenwoordig ook op donderdag). Weer of geen weer: we gaan aan de slag.
In de afgelopen jaren is het slechts 2 of 3 keer voorgekomen dat we vanwege (dik) ijs in de sloten niet met de boten de polder in konden. We besluiten daartoe ook sneller om schaatsliefhebbers alle gelegenheid te geven om in de Kalverpolder te kunnen schaatsen.

Rond 11 februari hadden we te maken met een storm met(voor het eerst) de naam Ciara. De verwachting was dat we te maken zouden krijgen met windkracht 8. In ons veiligheids- risicoplan is opgenomen dat bij windkracht > 6 Bf niet gevaren mag worden.
Er moest dus het uitzonderlijke besluit genomen worden dat de boten ‘op stal’ moesten blijven.
Maar niet werken is eigenlijk geen optie, dus werd de veldploeg naar de percelen achter de Bunker gedirigeerd. Deze percelen kunnen we lopend bereiken, dus ook met maaimachines en lastpakkers.
Wel een winderige klus! Lastig om een klamp (riethoop) op te zetten als het riet steeds wegwaait…
We hebben in januari en februari overigens veel last gehad de overvloedige regen, waardoor de percelen soms te soppig waren om met onze apparatuur te kunnen bewerken. Dat het inderdaad niet altijd goed ging laat de foto van de weggezakte tractor zien.

Grutto spektakel

Ieder jaar is het weer spannend of en wanneer de grutto’s weer op onze plasdras terugkeren.
Dit jaar hoefden we niet lang te wachten! Al op 18 februari werd de eerste grutto waargenomen. In de weken daarna groeide dat tot honderden rustende en foeragerende grutto’s.
Bij het hek op de Kalverringdijk is het een komen en gaan van vogelspotters die dit spektakel van dichtbij kunnen bekijken.
En nu maar hopen dat de grutto’s een broedplek in Noord Holland of Friesland kunnen vinden om pullen groot te kunnen brengen. Het is natuurlijk bekend dat onze nationale vogel het de afgelopen decennia, om allerlei redenen, ontzettend moeilijk heeft en dat de aantallen helaas steeds verder teruglopen.
Dus we moeten er alles aan doen om de vogels met een optimale plasdras in ieder geval een goede start te kunnen geven. In de krant werd er ook al aandacht aan besteed:

Eindelijk weer aan het werk

Op 16 juni was het dan zover. We kunnen weer aan de slag!
Weliswaar met minder vrijwilligers dan we gewend zijn. De veldploeg bestaat nu uit maximaal 20 personen.
Zoals hierboven al aangegeven is, om die reden, nu ook met een ploeg op donderdag gewerkt. Iedereen is geïnformeerd over het protocol op basis waarvan we weer aan het werk kunnen. In en om de bunker zijn maatregelen genomen ( handendesinfectie, looplijnen e.d.), zodat het protocol nageleefd kan worden.

Het maximaal aantal personen per boot, i.v.m. de 1,5 meter maatregel, is tevens besproken. Daarnaast is ook besloten dat, in ieder geval tot 1 september tussen de middag (helaas)geen soep meer wordt geserveerd. Een traditie die altijd erg wordt gewaardeerd!
Ondanks alle beperkingen zijn we allemaal monter aan het werk gegaan. De boot met maaiapparatuur vertrekt al eerder en er wordt bij aankomst al direct begonnen met maaien.
Dit voorkomt wachttijden en opstopping als de veldploeg aankomt. Men kan direct aan de slag. Het blijkt goed te werken. Binnen no- time heeft iedereen weer de slag te pakken.
En het weer werkte ook al mee!

Uitglijder

Het komt regelmatig voor dat iemand met één been in de slootkant of greppel zakt Zelfs zijn er wel vrijwilligers half te water gegaan. Maar wat Bert van Zuijlen presteerde slaat alles.
In zijn ijver om het gemaaide riet goed over de klamp te verdelen stapte hij te ver naar achter en roetsjte er pardoes vanaf: koppie onder!
De Grote Dors is daar kennelijk toch behoorlijk diep.
Op zijn geroep kwam Kees Tempelaar hem te hulp om Bert weer uit het water te trekken. Gelukkig was het een erg warme dag, dus kon hij zijn kleren aan z’n lijf laten opdrogen.
Zijn telefoon heeft het helaas niet overleefd…..
Natuurlijk hadden we liefst een actiefoto gehad, maar we moeten het doen met een beeld van de ‘glijbaan’

Stichting Kalverpolder in beeld

Natuurwaarnemingen in de Kalverpolder

Dit voorjaar zijn we dus weinig in de polder geweest. Het voordeel (ieder nadeel heeft z’n voordeel) is dat de natuur zich ongestoord heeft kunnen ontwikkelen…..Dan zijn er toch wel een toch wel een paar natuurverrassingen te melden die we pas vanaf 16 juni hebben kunnen waarnemen.
Zo heeft de Bruine Kiekendief ook dit jaar (4e jaar achtereen) weer in een rietperceel genesteld. Deze roofvogel kan je iedere dag wel waarnemen, laag scherend over het riet, op zoek naar een prooi.
Ook de Roerdomp lijkt zeker een nest te hebben (gehad). Deze schuwe vogel is meerdere keren waargenomen, terwijl hij/ zij steeds naar het zelfde perceel vloog (voedselvlucht)

De flora en insectenwereld zijn wat makkelijker te observeren!
Vooral de vondst van (meerdere) Koningsvaren is een mooi resultaat. Een grote varensoort die in veenmoerassen aangetroffen kan worden.
Ook een grote hoeveelheid rupsen van de de Dagpauwoog werden aangetroffen op brandnetels(de waard plant van deze soort)
Hieronder nog enkele foto’s van andere waarnemingen