Kalverpoldernieuws 2018 editie 3

Afsluiting Schanszichtpad

Ondanks eerdere reparaties is de conditie van de 4 bruggen in het Schanszichtpad, naar het oordeel van de eigenaar Staatsbosbeheer, te slecht om nog verantwoord te kunnen gebruiken.
Met ingang van 7 november j.l. is het pad tot nader order gesloten voor publiek. Het pad is aan beide zijden met een hek afgesloten. Er is een informatiepaneel op aangebracht.
Op korte termijn zal met diverse betrokken organisaties een overleg gestart worden over een eventuele vervanging van  inmiddels 15 jaar oude bruggen.

Het Schanszichtpad wordt door Zaankanters én toeristen intensief gebruikt. Wij hopen dan ook dat de afsluiting niet al te lang gaat duren.

Nieuwbouw botenhuis

In de vorige editie van de Nieuwsbrief hebben we al bericht dat ook de fundatie van het  botenhuis in zeer slechte staat verkeerde en dat tot vervanging van de palen is besloten. Aanvankelijk was het idee om de bestaande palen door te zagen en nieuwe palen onder het bestaande botenhuis te plaatsen.

Dat bleek echter een gecompliceerde en daardoor kostbare  benadering te zijn. Daarom is besloten om het hele botenhuis te demonteren en na een slaan van nieuwe palen weer opnieuw op te bouwen. Een hele klus voor onze ‘Bunkerploeg’ dus!

 

De palen worden door een heibedrijf geleverd en geplaatst. Dat gaat in januari gebeuren.
daarna kan weer met de opbouw worden begonnen. Inmiddels worden door onze timmerploeg al constructiedelen gemaakt.

Souptime!

De Bunkersoep is inmiddels legendarisch in de Zaanstreek en omstreken….
Zomer en winter wordt de soep (meestal) door Jan Duijvis zelf, met soms onnavolgbare ingrediënten, gefabriceerd. Door Jaap  wordt de soep tussen 12 en 12.30 uur opgediend. Niet te heet….precies goed!

Het gebeurt regelmatig dat bij mooi weer een ploeg tussen de middag in het veld blijft. Dan moet er door de middagploeg dus soep meegenomen worden. Dat werd dan meestal een gekluns met thermoskannen en dat is lastig schenken….

 

 

Jan heeft een 2e hands, doch nette legergamel, op de kop getikt. De soep blijft nu prima op temperatuur en kan, in het veld, met gebruik van een soeplepel worden opgediend.
Weer een (kwaliteit)stap vooruit!!!

Gevarenzone….

Deze zomer was uitzonderlijk droog en warm. Er liggen heel wat zweetdruppels in de Kalverpolder…..Dit heeft natuurlijk ook effect op de natuur. En wel heel nadrukkelijk voor onze ‘werkomgeving’.
Op dinsdag 7 augustus werd, bij het openen van het hek naar ons terrein, opgemerkt dat een dikke tak van een boom was gebroken en gevaarlijk over de ingang hing.  Dus actie was direct noodzakelijk! Een uur later was de tak al uit de boom gezaagd. Gevaar geweken!

Loek Vlaanderen geeft in de volgende tekst nog een verdere uitleg over het fenomeen ’takbreuk’:
Populieren hebben een slechte naan met name de Canadese  ‘Robusta” gaf de boom bij beheer helaas een negatief imago. Wegens de takbreukgevoeligheid en (daardoor)het gevaar voor de omgeving. Het gaat niet alleen om breukgevoelig bij storm, maar juist ook in heel droge perioden en soms daarbij de ernstige risico’s. Welke boomsoorten gaat het precies. Op 7 augustus  zag ik een takbreuk op een grauwe abeel op de Kalveringdijk, recht boven de ingang van het terrein van Stichting Kalverpolder(zie foto). In het verleden takbreuk waargenomen van een eik. Helaas is er geen statistische informatie over en ook geen landelijke registratie van schade gevallen door Canadese populieren. Het is niet te zeggen of de ene boomsoort echt gevaarlijker is dan de andere. Het anti populieren beleid  om een variant  van de Canadese ‘Robusta’ vinden we te vergaan, liever zien we er een andere populierensoort voor terug. Al was het maar om een heksenjacht op populieren te voorkomen.

10e Kalverpolderwandeltocht

Op18 augustus alweer de 10e Kalverpolderwandeltocht. De dag begon zwaar bewolkt hetgeen het ergste deed vermoeden. Maar deze vermoedens bleken ongegrond!
De lucht klaarde wat op en onder een lichtbewolkte hemel en af en toe een matig zonnetje beloofde het een mooie wandeltocht te worden. De wandel vereniging “De Laatste Loodjes” had weer 4 mooie routes uitgezet.
Het totaal aantal deelnemers is niet bekend maar de schatting is zo tussen de 4 en 500 deelnemers, jong en oud, afkomstig uit alle delen van ons land.
De stempel- én rustpost van de Stichting Kalverpolder is door 275 personen bezocht. Hier kon men zich te goed doen aan koffie, thee, een koek van het Zaanse Bakkertje en diverse frisdranken. Het Zaanse Voetveer was voor de wandelaars op vertoon van hun wandelkaart gratis.

De vrijwilligers van zowel het Voetveer en de Stichting Kalverpolder hebben de hele dag wandelaars en toeristen overgezet.
Wij kijken weer terug op een geslaagde wandeldag!
Op naar de 11e in 2019!

Verslag van zomaar een werkdag in de polder: 21 augustus

Het beloofd een mooie dag te worden. Licht bewolkt af en toe zon en zo’n 23 a 24 graden.
En, Ook niet onbelangrijk, een hoge vochtigheidsgraad wat weer tot gevolg had dat we het allemaal zeeeer warm hadden.
Na een rustige tocht kwamen we aan op perceel 5G. Allemachtig, wat stond hier een riet. Het was een landje vol veenmos en veel riet, heel veel riet. Met drie maaimachines gingen we onze “vijand” te lijf. In no time hadden we allemaal een natte rug!!!
Het was weer eens wat anders te lopen op een echt drassig landje. Dus, niet al te vrolijk springen want dan ga je er door heen. Het verschil tussen land en water was nauwelijks te zien en zo kon het gebeuren dat de motormaaier te water raakte. Ook hier bleek weer, vele handen maken licht werk. In een mum van tijd stond het gevaarte weer op het droge en deed t ook nog. 

 

Marja trof, een voor de Kalverpolder, zeer zeldzame paddenstoel aan. Nadat Ron van ’t Veer, ecoloog,  die o.a. ook botanisch onderzoek doet voor Staatsbosbeheer, de foto had gezien bleek het de Zwart wordende Wasplaat te zijn.

Het paarsachtige bloempje is de Moerasandoorn. De lunch werd weer in het veld gebruikt.
En zowaar, Dirk werd door een wesp gestoken waarna Jan adequaat optrad door onmiddellijk ons “wespensteek uitzuig apparaat” ter hand te nemen en te gebruiken waardoor Dirk weer verder kon.

Uiteindelijk was zo rond 14.00 uur het grootste gedeelte van het landje schoon!

Een molen(tje) erbij in de Kalverpolder

In de Zuidoosthoek van de polder( aan de dijk bij de Hercules) ligt een perceel wat tijdens het ‘grote opknapproject’ van enkele jaren geleden tijdelijk is gebruikt als baggerdepot. Daarna is het geëgaliseerd en opnieuw ingezaaid.
Het bleek echter nadien te nat te blijven om schapen op te laten lopen of te maaien. Er stond altijd al een pompinstallatie met zonnepanelen, maar die functioneerde niet (voldoende). 
Bij Staatsbosbeheer bleek nog een authentiek houten watermolentje beschikbaar te zijn! Deze was in een mum van tijd geïnstalleerd en op 28 augustus is het molentje in gebruik gesteld.
Is de Kalverpolder weer een stukje mooier!

Op de terugweg werd nog een purperreiger gespot (de eerste keer in de Kalverpolder?)
Zo kon de dag niet meer stuk!

 

 

De jaarlijkse vrijwilligersavond

Op 7 september was er weer de jaarlijkse bijeenkomst voor de vrijwilligers, eventueel met partner, van Stichting Kalverpolder. Ook dit jaar weer voortreffelijk georganiseerd door Jan Duijvis.
De voorbereidingen overdag werden nogal beïnvloed door stormachtig en regenachtig weer (hoezo mooie zomer….?). Vooral het opzetten van de grote partytent kostte nogal wat moeite.
Ook dit jaar was de keuze gevallen op de Italiaanse keuken. De Italiaanse traiteur Damiano te Krommenie had weer goed zijn best gedaan. Heerlijke Italiaanse gerechten mooi gepresenteerd in onze houtafdeling. Een aantal dekselse jongemannen hadden het uitserveren van de diverse gerechten op zich genomen!!! Geen Italiaanse omgeving maar het feest was er niet minder om. Er was voldoende voor iedereen! Ook de drankjes smaakten heerlijk.
Kortom een mooie avond die een nogal nat einde had. Het regende behoorlijk ( net als vorig jaar!!!)
De plaatjes spreken voor zich!

Een nestje gevonden

Zoals eerder bericht broeden er in de Kalverpolder ca. 60 verschillende vogelsoorten. Vooral de kleine rietvogels zijn goed vertegenwoordigd. Toch vinden we maar zelden in nestje in het riet.

 

 

Dat komt waarschijnlijk omdat in het moerasbeheergedeelte maar 1 x per 3 jaar wordt gemaaid en dat we doorgaans veel rietkragen laten staan.
In september vonden we toch een mooi intact nestje van de kleine karekiet. Dit kleine vogeltje hangt zijn nestje ca. 50 cm boven de grond in enkele rietstengels. In 2017 zijn 54 (!) broedterritoria geteld van dit vogeltje.

 

 

Pech in de polder

Iedere week gaan we met zo’n 35 man/vrouw aan de slag in de Kalverpolder. Vele handen maken licht werk…..maar voor het echt zware werk (en ‘meters maken’) hebben we al enkele jaren een trekker.
Hiermee kunnen we maaien, gewierst maaisel opschuiven, voren trekken, etc. . Met andere woorden: we kunnen bijna niet zonder!
Maar dan toch slaat een keer het noodlot toe: pech.
Op 25 september begeeft de aandrijving van de trekker het, terwijl we in de polder aan het werk zijn. En dan moet de trekker natuurlijk wel naar de Bunker vervoerd worden. Dat is een heel gesleep. Gelukkig is dan weer mankracht voldoende beschikbaar en kan de trekker met een lastpakker worden gesleept.

 

Achteraf bleek dat er toch een fikse (en kostbare) reparatie noodzakelijk was. We hebben de trekker uiteindelijk 3 weken moeten missen.

 

Weeskind in de Kalverpolder (?)

In de Nieuwsbrief van Groende Vrijwilligers(Landschap Noord-Holland) van 4 september stond dit artikel van Peter Mol:
Op bezoek gaan bij natuur beherende vrijwilligers is leuk omdat je weer eens in een mooi gebied komt maar vooral omdat je een bepaalde passie, een drang om meer van de natuur te willen leren deelt. Donderdag 23 augustus stond ik na een bezoek aan de Stichting de Kalverpolder op het punt om naar kantoor te gaan. Op de muur van het beheergebouw (een stal die de vrijwilligers zelf hebben omgebouwd) zat een grote bruine nachtvlinder. Als de vlinder even op vloog, was een felle rode achtervleugel met zwarte banden te zien. “Dat moet een rood weeskind zijn”, zei ik terwijl Rolf Surink van Stichting de Kalverpolder een foto nam.

Terug op kantoor ontving ik een enthousiaste mail van Rolf: “Ik heb nog even nagezocht wat voor vlinder het was en inderdaad het was een rood weeskind. En weet je waarom deze nachtvlinder zo heet, omdat het rood met de zwarte banden van de achtervleugel, die bij het vliegen zichtbaar wordt, mensen vroeger aan het uniform van de Amsterdamse weeskinderen deed denken (zie schilderij van Max Liebermann hieronder). Dat is ook rood met zwart zoals het Amsterdamse wapen. Het rood weeskind komt af op bloedend hout van populieren of wilgen. Dat zijn ook de waardbomen voor de rupsen. En laat bij ons beheergebouw vorige week nou net een grote tak uit een populier zijn gewaaid.”

Dit is het enthousiasme en de leergierigheid waar ik zo van houd. Mijn dag kon niet meer stuk. 2018 blijkt trouwens een super jaar te zijn voor het rood weeskind. Let deze nazomer op, want nachtvlinders als het rood weeskind, maar ook het huismoedertje of de grote beer (wat een mooie namen allemaal) fleuren die behoorlijk op. Peter Mol

Einde Kalverpoldernieuws 2018 editie 3