De Hercules bevindt zich in de Kalverpolder te Zaandam, ten noorden van de buurtschap Haaldersbroek. Het is een Amerikaanse Windmotor. Ze is als poldermolen geïnstalleerd in 1922. In 1993 is ze vervangen door een elektrisch gemaal. Omdat men voor verval en sloop van dit industriële monument vreesde.
In 1992 besluit het waterschap geen gebruik meer te maken van de Herkules en deze te vervangen door een elektrisch gemaal.
Verval en sloop van de Hercules dreigde. In 1995 ziet de molen er vervallen uit. De stenen onderbouw is al verdwenen. Regen en wind hebben vrij spel. Als men niet snel met een renovatieplan komt, kan de molen als verloren worden beschouwd. Aangezien de Herkules een monument is, neemt de monumentencommissie contact op met de Vereniging tot Behoud van Monumenten van Bedrijf en Techniek Zaanstreek M.B.T.Z. Deze vereniging gaat voortvarend te werk en samen met de eigenaar, het waterschap De Waterlanden, wordt het comité Herstel Roosmolen de Hercules in het leven geroepen. Het comité krijgt financiële steun van de Vereniging Zaanse Molen. Daarnaast komen er verschillende giften binnen. Maar om te kunnen starten met de renovatie is meer geld nodig. Een verzoek aan het waterschap resulteert in een bijdrage van fl. 50.000 gulden.
Het comité wordt om financiële redenen omgezet in een stichting en gaat op jacht naar de ontbrekende fl. 60.000 gulden. Via een groot aantal fondsen wordt uiteindelijk fl. 58.000 gulden ingezameld.
Op 27 maart 1995 worden op een persconferentie de plannen voor de afbraak en renovatiebekend gemaakt en op 18 april wordt gestart.
De onderdelen van de molen worden per dekschuit afgevoerd naar machinefabriek P.M. Duyvis. Hier blijkt al spoedig dat de schade groter is dan werd verwacht. Zowel het rondsel als de motoras zijn versleten en moeten worden vervangen. Ook de vijzelas, een gedeelte van de lagering en de koppeling moeten worden vervangen. Een schadepost van fl. 81.000 gulden. Blijkbaar weet de stichting dit gat in de begroting tijdig te dichten want op 16 oktober 1995 wordt met de herbouw begonnen. Via een grote verrijdbare kraan wordt de vijzel aangebracht, de molen terug op zijn fundatie geplaatst en de roos gemonteerd. Het gebouwtje rond het hart van de molen wordt door leerlingen van Zaanse scholen uitgevoerd als leerproject. Aan het eind van het jaar is het gebouw waterdicht en wordt de lier, die de molen uit de wind moet draaien, gekoppeld aan de automatische besturing van het elektrische gemaal. Na een uitgebreide proefperiode wordt de molen weer in gebruik gesteld. Op 20 september 1996 vindt de officiële overdracht plaats aan het waterschap. Een beeldbepalend monument in de Kalverpolder is behouden gebleven.